شمیم یاس

خطبه فاطمه در كوفه

همان طور كه اشاره كرديم، فاطمه كبرى دختر امام حسين علیه السلام در كربلا حضور داشته، شاهد مصايب دردناك حسين علیه السلام و ياران بوده و حتى به هنگام غارت خيمه‌ها و اموال و دارايى حسين علیه السلام از سوى سپاهيان اموى، دشمن اين بانوى داغديده و مصيبت زده را مورد هجوم و غارت قرار داده و گوشوار از گوش او كشيده است! فاطمه در سفر اسارت اهل بيت علیهم‌السلام در مركز قدرت عبيدالله زياد حاكم خودكامه كوفه خطابه غرا و آتشينى را در افشاى ستم بنى‌اميه و محكوميت كشتار فرزندان على علیه السلام از سوى امويان ايراد كرده است. همچنين در شام كه اسيران اهل بيت علیهم‌السلام را به دروغ اسيران رومی ‌‌معرفى كرده بودند، در مجلس يزيد يك مرد شامی‌‌، فاطمه كبرى دختر حسين علیه السلام را به كنيزى خواست و آن گاه كه متوجه شد، او دختر حسين بن على علیه السلام است شرمنده شد و يزيد را به خاطر اسارت ذريه پيغمبر صلی الله علیه و آله مورد سرزنش قرار داد، كه در نتيجه يزيد دستور داد، آن مرد را به قتل برسانند!

بسم الله الرحمن الرحیم

 دختر سيدالشّهدا عليه‏السّلام و مورد محبت شديد آن حضرت بود و مجمع كمالات به شمار مى‏رفت. حضرت امام حسين عليه‏السّلام براى شدّت علاقه به مادرش حضرت فاطمه، دختر خود را به نام آن حضرت نام‏گزارى كرده بود.

خطبه‏اى بس غرّا و جالب و كوبنده از آن بزرگ بانوى آل عصمت نقل شده كه در كوفه خوانده‏اند و در آن خطابه آتشين مظلوميّت جدّ بزرگوارش حضرت على عليه‏السّلام و پدر مظلومش امام حسين عليه‏السّلام را به صورتى بسيار جالب و با عباراتى دلگداز بيان كرده و اين خطبه به تنهايى بيانگر شخصيّت والا و درخشان بيان جذّاب، شجاعت و قهرمانى آن بانوى بزرگ اسلام است.

بسم الله الرحمن الرحیم

 وقتى امام حسين علیه السلام می‌‌خواست دختر والاگهر خود را به حسن مثنى كه خواستگار جدى دخترعموى خود بود، درآورد در توصيف دختر عابد و بزرگوار خود فرمود: من دخترى را به ازدواج تو درمی‌‌آورم كه، شبيه‌ترين افراد به مادرم فاطمه سلام الله علیها دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌‌باشد، پيوسته شب زنده‌دار و روزه‌دار است و چون فرشته‌اى است.

درباره شيوه مناجات و ارتباط فراوان فاطمه با خداوند نوشته‌اند: اين بانو در ريسمانى گره‌هايى زده بود و بجاى تسبيح با آن ذكر و تسبيح پروردگار عالم را انجام می‌‌داد. جهت ديگرى كه عظمت مقام و ارزش معنوى اين بانوى بزرگ را بيان می‌‌دارد، موضوع وصيت حسين علیه السلام و سپردن مكتوب احكام و مسائل دينى از سوى آن حضرت به فاطمه است.

ابوجارود می‌‌گويد: امام باقر علیه السلام فرموده است: چون هنگام شهادت جدم حسين بن على علیه السلام رسيد، دختر بزرگ خود فاطمه را نزد خويش فراخواند و مكتوب درهم پيچيده‌اى را كه حاوى وصيت او بود به فاطمه سپرد، چون پدرم على بن الحسين علیه السلام بيمارى شديد معده داشت و بيم از دست رفتن او وجود داشت، بعد فاطمه آن كتاب را به على بن الحسين علیه السلام تحويل داد و سپس اين كتاب بدست ما رسيده است.

ابوجارود، كه نام او زياد بوده می‌‌گويد: به امام باقر علیه السلام عرض كردم: اى مولاى من! خدا جان مرا فداى تو گرداند، در آن كتاب چه مطالبى نوشته شده بود؟ آن حضرت فرمود: در آن كتاب آنچه مورد احتياج بندگان از آغاز خلقت تا پايان دنيا بود، وجود داشت در آن كتاب احكام الهى و مسائل حدود و حتى احكام جزئى‌ترين مسائل و خلاف‌ها و حتى حكم خراشى كه به كسى وارد می‌‌شود، ضبط گرديده بود.